Поездар ұйықтамайтын жер: Алматы-1 сұрыптау төбесіндегі бір күн
Алматы-1 станциясы — бұл Алматылық өңірдің теміржол картасындағы жай ғана торап емес, тыным таппайтын тірі организм. Мұнда тәулік бойы тоқтаусыз жұмыс істейтін конвейер бар: әр буын өзара нақтылы байланыста, ал кез келген қозғалыс күрделі де үйлесімді жүйенің бір бөлігі.
Станцияның «жүрегі» қалай соғатынын бізге станцияның бас инженері Ерлан Қуандыков көрсетті. Ол теміржолда 13 жыл еңбек етеді, ұзақ жылдар бойы жол шаруашылығында жұмыс істеген әкесінің ізін жалғаған.
Дыбыс, қоңырау, командалар
Алғашқы минуттардан-ақ өзіңді алып механизмнің эпицентріне түскендей сезінесің: телефондар шырылдайды, команда дауыстары естіледі, диспетчер селектор арқылы сөйлейді. Барлығы өз орнында, бірақ барлығы қозғалыста. Дөңгелек дүрсіліне теміржолшылардың аяқ дыбысы қосылып, кезек ырғағы бір сәт те бәсеңдемейді.
Сұрыптау төбесінде бір ауысымда шамамен 20 адам еңбек етеді — техникалық кеңсе операторлары, жүк операторлары, диспетчерлер, төбе бойынша кезекшілер. Әрқайсысы өз учаскесіне жауапты, бірақ бәрі бірге вагондарды бөлу мен бағыттаудың ең күрделі процесін басқарады.
Династия жалғастырған кезекші
Төбе бойынша кезекші Ануар Тойчиев те — құрметті тұлға. Салада 19 жыл, соның 12 жылын қазіргі қызметінде. Оның отбасында жеті адам теміржолда жұмыс істейді, өзі теміржолшылар ортасында өскен десе болады.
Ануар вагондарды роспускке жіберіп, автоматтандыру жүйесін басқарады, қозғалыс қауіпсіздігін қадағалайды. Оның міндеті — құрамды «жөнелту» ғана емес, оны жоспарға сай, мінсіз және кідіріссіз іске асыру.
«Әр вагон өз орнында болуы тиіс. Тек дер кезінде емес, дәл сол сәтте, — дейді ол. — Бұл оркестрге дирижёрлік жасаумен бірдей, айырмасы — музыка орнына металл дүрілі».
